Welke verbindingstechniek er gebruikt wordt heeft een grote
invloed op de montage, kostprijs en stevigheid van onze schuimsnijder. Daarom
werd hier de nodige aandacht aan besteed. De voorop gestelde eisen waren dat
het eenvoudig moest zijn, maar toch stevig. We wilden een verbindingstechniek
die makkelijke te monteren was, maar die niet persé demonteerbaar moest zijn.
1)
Eén stuk in plaats van vier stukken, met
buiging.
In plaats van 2 verschillende platen,
die elk 2 keer gebruikt worden, is het in principe mogelijk om alles uit 1
plaat te maken, en de hoeken te laten buigen. Een mogelijke methode om te
buigen is weergegeven in de foto hiernaast. Dit buigingspatroon is echter zeker
niet het enige.
J
-Het aantal onderdelen wordt nog
verder beperkt.
- Dit is een esthetische
verbindingstechniek
L
-Het onderdeel kan mogelijk
breken bij het buigen
-
Het onderdeel kan onmogelijk gemaakt worden door iemand die geen toegang heeft
tot een lasercutter.
- De buiging neemt veel plaats in beslag.
à
Deze methode is niet bruikbaar. Vooral het grote oppervlak dat nodig is voor
buiging is onverenigbaar met de afmetingen-beperking die is opgelegd.
2) Verbinding
met klik-systeem
Eén van de twee platen, de voorplaat of de zijplaat, zit een kliksysteem.
Dit is een materiaalverbinding waarbij de elasticiteit van hout gebruikt wordt.
J
-De verbinding is losneembaar
- Dit is een esthetische
verbindingstechniek
L
-Het onderdeel kan mogelijk
breken bij het herhaaldelijk (de)monteren.
- De verbinding is vrij complex
à
Ondanks het feit dat we fan zijn van deze verbindingstechniek, besluiten we ten
gevolge van de complexiteit om deze verbinding niet toe te passen. Wanneer
losneembaarheid was vereist was geweest hadden we deze methode mogelijk wel
gebruikt.
3)
Metalen opzetstuk
De platen worden verbonden door een metalen onderdeel
klemmend te monteren op twee platen.
J
-De verbinding is losneembaar
- Dit is een esthetische
verbindingstechniek
L
-Er moet een metalen component
worden gemaakt
à
Deze methode werd snel afgekeurd, omdat het plooien van het metalen component
moeilijk en tijdrovend is.
4)
Inschuif-systeem
Een vierde mogelijke verbindingstechniek was degene die op
de foto is afgebeeld. Het beeld zegt voldoende en maakt uitleg overbodig.
J -De verbinding is losneembaar
- Het is makkelijk te monteren
L
-De nauwkeurigheid laat hierbij
aan de wensen over. We vermoeden dat de platen nog kunnen bewegen ten opzichte
van elkaar
5)
Verschillende andere verbindingstechnieken
Figuur 11 Verschillende andere verbindingstechnieken
We hebben ook even gedacht aan andere verbindingtechnieken.
Zo dachten we een eigen, originele verbindingstechniek te ontwerpen. Hierbij
konden we ons bijvoorbeeld laten inspireren door Pieter Stoutjesdijk.
We hebben dit uiteindelijk niet gedaan omdat de functie,
lage kostprijs en nauwkeurigheid voor ons primeerde.
De
twee verbindingstechnieken die ons uiteindelijk het meeste interesseerden waren
een kanteelverbinding en een boutverbinding. Deze technieken hebben we daarom
beiden getest, door ze te laten lasercutten voor in ons tweede prototype.
6)
Kanteelverbinding
Een erg degelijke verbindingstechniek. Biedt stevigheid, is
makkelijk te maken en monteren & kan met wat handigheid ook zonder
lasercutten worden gemaakt
J
-De verbinding is stevig
-Klemming is niet nodig, de verbinding kan gelijmd worden. Hierdoor is de
verbinding niet losneembaar
-Het is eenvoudig
L
-De verbindingstechniek is niet
origineel.
-
Lasercutten is tijdrovender. Dit is duurder
7) Boutverbinding
J
-De verbinding is stevig
-De stukken worden door het opspannen van de bout samengehouden
-Losneembaar
L
-Door de verticale sleuven in
onze machine waar een bout in moet kunnen op en neer bewegen is er weinig
plaats voor de bouten.
- Er zijn extra onderdelen nodig,
hetgeen het duurder maakt & de montage tijd en kostprijs doet oplopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten